Μεταξύ των πολλών προπονητών που ηγήθηκαν του Ολυμπιακού, λίγοι είχαν τη βαθιά απήχηση του Ντούσαν Μπάγεβιτς. Σεβαστός για τη μεθοδική του προσέγγιση, την τακτική του ευφυΐα και την ασυμβίβαστη πειθαρχία του, ο Bajević αναγνωρίζεται ευρέως ως ο αρχιτέκτονας πίσω από μια από τις πιο επιτυχημένες εποχές του συλλόγου.
Μια τολμηρή κίνηση που άλλαξε το ελληνικό ποδόσφαιρο
Το καλοκαίρι του 1996, ο Μπάγεβιτς έγινε πρωτοσέλιδο φεύγοντας από την ΑΕΚ Αθηνών -όπου είχε ευδοκιμήσει τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής- για να αναλάβει τον αντίπαλο Ολυμπιακό. Η κίνηση θεωρήθηκε αμφιλεγόμενη και βαθιά πολωτική. Οι οπαδοί της ΑΕΚ το θεώρησαν ως προδοσία, ενώ οι οπαδοί του Ολυμπιακού υποδέχτηκαν το ραντεβού με ανυπομονησία, ελπίζοντας σε μια αναβίωση μετά από σχεδόν μια δεκαετία χωρίς πρωτάθλημα.
Εκείνη την εποχή, ο Ολυμπιακός πάλευε να ανακτήσει την παλιά του αίγλη. Ο σύλλογος δεν είχε κατακτήσει το ελληνικό πρωτάθλημα από το 1987 και οι οπαδοί ήταν ανήσυχοι. Η ηγεσία αναγνώρισε την ανάγκη για περισσότερους από ταλαντούχους παίκτες—χρειάζονταν έναν προπονητή ικανό να ενσταλάξει τη δομή, την πειθαρχία και ένα μακροπρόθεσμο όραμα. Ο Μπάγεβιτς πρόσφερε ακριβώς αυτό.
Χτίζοντας μια Δυναστεία
Η επιρροή του Μπάγεβιτς ήταν σχεδόν άμεση. Εισήγαγε ένα γρήγορο, καλά οργανωμένο στυλ ποδοσφαίρου με έμφαση στη χρήση δυναμικών εξτρέμ. Ο Ολυμπιακός άρχισε γρήγορα να κυριαρχεί στην εγχώρια αγορά, κατακτώντας τον τίτλο του πρωταθλήματος 1996-97 και σπάζοντας την δεκαετή ξηρασία της ομάδας. Υπό την ηγεσία του, ο Ολυμπιακός θα κέρδιζε επτά συνεχόμενα πρωταθλήματα από το 1997 έως το 2003 κατά την πρώτη του περίοδο με τον σύλλογο και αργότερα άλλα πέντε από το 2005 έως το 2009 κατά την επιστροφή του.
Περισσότερο από τη νίκη, οι ομάδες του Μπάγεβιτς εντυπωσίασαν με την τακτική τους συνοχή και την επιθετική τους ακρίβεια. Η πρώτη του ομάδα περιελάμβανε παίκτες όπως ο Βασίλης Καραπιάλης, ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς και ο Αλέκος Αλεξανδρής. Το υπολογισμένο και πειθαρχημένο στυλ διαχείρισης του Μπάγεβιτς του χάρισε τη φήμη ως κορυφαίου τακτικού και αποτελεσματικού ηγέτη.
Ευρωπαϊκές ανακαλύψεις
Υπό τον Μπάγεβιτς, ο Ολυμπιακός άρχισε επίσης να κάνει βήματα προόδου στην ευρωπαϊκή διοργάνωση. Μετά από πρόωρες αποχωρήσεις στις πρώτες του εκστρατείες στο Champions League, τη σεζόν 1998-99 είδε την ομάδα να φτάσει στα προημιτελικά – ένα άνευ προηγουμένου επίτευγμα για μια ελληνική ομάδα εκείνη την εποχή. Προέκυψαν από έναν δύσκολο όμιλο που περιελάμβανε τον Άγιαξ, τη Ντιναμό Ζάγκρεμπ και την Πόρτο, για να αποκλειστούν από τη Γιουβέντους με αγωνιώδη τρόπο. Ένα ατύχημα κατά τη διάρκεια του δεύτερου αγώνα -όταν μια δυνατή ριπή ανέμου ανακατεύθυνε την μπάλα, οδηγώντας σε ένα κρίσιμο γκολ της Γιουβέντους- παραμένει μια από τις πιο δραματικές στιγμές στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ένα απότομο τέλος σε μια χρυσή εποχή
Παρά τη σταθερή επιτυχία, η πρώτη θητεία του Μπάγεβιτς έληξε απροσδόκητα στα τέλη του 1999. Οι λόγοι εξακολουθούν να συζητούνται, αλλά ένα σημαντικό σημείο διαμάχης φάνηκε να είναι οι διαφωνίες σχετικά με τις αποκτήσεις παικτών. Φημολογήθηκε ότι ο Μπάγεβιτς εναντιώθηκε στην υπογραφή του Βραζιλιάνου σταρ Τζιοβάνι, προτιμώντας τον Σλοβένο επιθετικό Ζλάτκο Ζάχοβιτς. Και οι δύο παίκτες υπέγραψαν τελικά, αλλά μόνο ο Τζιοβάνι έγινε αγαπημένος των οπαδών και σύμβολο του συλλόγου, ενώ ο Ζάχοβιτς απέτυχε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες.
Ο Ολυμπιακός αντικατέστησε τον Μπάγεβιτς με τον Ιταλό προπονητή Αλμπέρτο Μπιγκόν, μια κίνηση που μπέρδεψε οπαδούς και αναλυτές. Την εποχή της απόλυσής του, η ομάδα είχε εξασφαλίσει τρεις συνεχόμενους τίτλους πρωταθλήματος και μόλις είχε ολοκληρώσει ένα εγχώριο διπλό.
Επιστροφή και αναχώρηση
Ο Μπάγεβιτς επέστρεψε στον Ολυμπιακό το 2004, μετά από μια παραγωγική περίοδο με τον ΠΑΟΚ. Η επιστροφή του προκάλεσε ενθουσιασμό και γρήγορα έφερε διπλό πρωταθλήματος και κυπέλλου. Ωστόσο, οι ευρωπαϊκές φιλοδοξίες του συλλόγου παρέμειναν ανεκπλήρωτες. Ένας κρίσιμος αγώνας Champions League με τη Λίβερπουλ το 2004 έληξε με απογοήτευση. Παρά το προβάδισμα στο πρώτο ημίχρονο, ο Ολυμπιακός δέχθηκε τρία γκολ στο δεύτερο ημίχρονο, με το χτύπημα του Στίβεν Τζέραρντ να σφραγίζει τον αποκλεισμό του από τη φάση των ομίλων. Αν και η Λίβερπουλ συνέχισε να κέρδισε το τουρνουά, η ήττα ενέτεινε τον έλεγχο στην ηγεσία του Μπάγεβιτς.
Παρά την εγχώρια επιτυχία, η πίεση αυξήθηκε. Οι ευρωπαϊκές αδυναμίες του συλλόγου οδήγησαν στην αποχώρησή του για άλλη μια φορά. Παρόλα αυτά, το θεμέλιο που ξαναέχτισε κατά τη διάρκεια αυτής της δεύτερης θητείας θα ωφελούσε τον διάδοχό του, Τροντ Σόλιεντ, ο οποίος συνέχισε την κυριαρχία του Ολυμπιακού στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Μια Διαρκής Επιρροή
Και στις δύο θητείες, ο Bajević επέδειξε μια αξιοσημείωτη ικανότητα να αναπτύσσει ταλέντο και να προωθεί τη συνοχή της ομάδας. Έδωσε τεράστια εμπιστοσύνη σε παίκτες όπως ο Τζόρτζεβιτς και ο Καραπιάλης, μετέτρεψε τον Γρηγόρη Γεωργάτο σε ένα σύγχρονο υβρίδιο μπακ/εξτρέμ και ανέδειξε νέους παίκτες όπως ο τερματοφύλακας Δημήτρης Ελευθερόπουλος. Οι συνεισφορές του εκτείνονται πέρα από τα αποτελέσματα των αγώνων – βοήθησε στον καθορισμό της σύγχρονης αγωνιστικής ταυτότητας του Ολυμπιακού και επηρέασε το ευρύτερο τοπίο του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Αν και δεν αγαπήθηκε παγκοσμίως από τους θαυμαστές, τα επιτεύγματα του Bajević είναι αναμφισβήτητα. Η ήρεμη συμπεριφορά, η τακτική του σαφήνεια και το μακροπρόθεσμο όραμά του αναμόρφωσαν τον Ολυμπιακό, εγκαινιάζοντας ένα από τα πιο επιτυχημένα κεφάλαια του συλλόγου και αφήνοντας μια κληρονομιά που διαρκεί στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
