Χούλιο Λοσάντα: Διαχρονικός Μαέστρος του Ολυμπιακού
Ο Χούλιο Λοσάντα, ο προικισμένος Ουρουγουανός εξτρέμ, χάραξε το όνομά του μόνιμα στην ιστορία του Ολυμπιακού. Φτάνοντας το 1972 επί προεδρίας του Νίκου Γουλανδρή, δεν ήταν απλώς ένας άλλος αλλοδαπός υπογράφων – έγινε σύμβολο δημιουργικότητας, κομψότητας και πίστης. Ο αντίκτυπός του στον σύλλογο και τους οπαδούς του ξεπέρασε τους στόχους και τα τρόπαια. ενσάρκωσε την ψυχή του Ολυμπιακού σε μια από τις πιο διάσημες εποχές του.
Προϊόν της διάσημης Peñarol και συμμετέχουσας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970 με την Ουρουγουάη, η Losada έφερε αίσθηση και όραμα στο ελληνικό παιχνίδι. Γνωστός για τα γρήγορα πόδια του, την έξυπνη κίνηση και την εξαιρετική τεχνική του, έγινε ο καρδιακός παλμός της ομάδας. Παρά το μέτριο ύψος του (1,62μ.), έπαιξε με το θάρρος και το χάρισμα ενός γίγαντα. Οι θαυμαστές τον αποθέωσαν γρήγορα, φωνάζοντας «Make way, Losada’s passing», ένα φόρο τιμής στο στυλ και την επιρροή του.
Πάνω από μια δεκαετία με τον σύλλογο, έκανε 314 εμφανίσεις και σημείωσε 30 γκολ, βοηθώντας τον Ολυμπιακό να κατακτήσει πέντε πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα Ελλάδας. Παραμένει ο δεύτερος ξένος παίκτης με τις περισσότερες συμμετοχές στην ιστορία του Ολυμπιακού.
Μία από τις πιο αξιομνημόνευτες στιγμές της καριέρας του ήταν ο συντριβή του Φωστήρα με 11–0, ένας αγώνας που έγινε θρυλικός όχι μόνο για το σκορ αλλά και για την ιδιόμορφη πρόκληση μπόνους που έθεσε ο Γουλανδρής—όπου το να σκοράρει ζυγός αριθμός γκολ δεν σήμαινε καμία ανταμοιβή.
Η κληρονομιά του Losada βρίσκεται στην τέχνη που έφερε στο παιχνίδι. Σε μια εποχή που στο ελληνικό ποδόσφαιρο κυριαρχούσε η σωματικότητα, εισήγαγε έναν ρυθμό και φινέτσα που οι φίλαθλοι θυμούνται ακόμα με ευλάβεια. Για πολλούς, δεν ήταν απλώς ένας ποδοσφαιριστής – ήταν ένας καλλιτέχνης που μετέτρεπε τους αγώνες σε αριστουργήματα.
