Ο Εβάν Φουρνιέ αναπολεί το ταξίδι του με τον Ολυμπιακό: «Αυτή η εμπειρία είναι εντελώς διαφορετική»
Η μπασκετική καριέρα του Εβάν Φουρνιέ τον έχει οδηγήσει σε μια πορεία που εκτείνεται σε δύο ηπείρους και σχεδόν σε κάθε επίπεδο του αθλήματος — από τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα στη Γαλλία, μέχρι τα φώτα του ΝΒΑ και τη διεθνή σκηνή με την Εθνική ομάδα της Γαλλίας. Ωστόσο, όπως παραδέχθηκε σε μία συναισθηματικά φορτισμένη και αποκαλυπτική συνέντευξη στο Eurohoops, το νέο του κεφάλαιο με τον Ολυμπιακό Πειραιώς είναι κάτι το διαφορετικό από οτιδήποτε έχει βιώσει μέχρι σήμερα.
Για τον 32χρονο γκαρντ, του οποίου η καριέρα εκτείνεται για περισσότερο από μία δεκαετία στο κορυφαίο επίπεδο, η μετακόμιση στην Ελλάδα δεν ήταν απλώς μια επαγγελματική αλλαγή, αλλά και ένα βαθιά προσωπικό ταξίδι — μια εμπειρία που ξαναζωντάνεψε το πάθος του για το μπάσκετ και τον συνέδεσε με μια κουλτούρα που τον αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή.
Ανακαλύπτοντας ένα νέο σπίτι στην Ελλάδα
Όταν ο Φουρνιέ υπέγραψε με τον Ολυμπιακό, η είδηση προκάλεσε αίσθηση σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό μπασκετικό κόσμο. Οι φίλαθλοι της ομάδας, γνωστοί για το πάθος και την αφοσίωσή τους, τον υποδέχθηκαν ως έναν από τους δικούς τους. Ωστόσο, για τον ίδιο, η μετακίνηση αυτή έκρυβε πολλές άγνωστες πτυχές — ένα βήμα στο άγνωστο, έπειτα από χρόνια στο οργανωμένο και γρήγορο περιβάλλον του ΝΒΑ.
«Ειλικρινά, δεν είχα καμία προσδοκία όταν ήρθα εδώ», παραδέχθηκε. «Δεν είχα επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα. Για μένα, ήταν μια πραγματική ανακάλυψη — όλα είναι καινούργια. Από τη γλώσσα μέχρι τον τρόπο ζωής, ακόμη και τα μικρά πράγματα όπως το φαγητό, ο τρόπος που μιλούν οι άνθρωποι, ο τρόπος που σε αντιμετωπίζουν — όλα αυτά είναι συναρπαστικά να τα μαθαίνεις.»
Ο έμπειρος γκαρντ δήλωσε έκπληκτος από τη γενναιοδωρία και τη ζεστασιά που συνάντησε τόσο ο ίδιος όσο και η οικογένειά του στην Αθήνα. «Πολλοί άνθρωποι με βοηθούν να γνωρίσω την κουλτούρα, το φαγητό, τα πάντα. Μου κάνουν δώρα χωρίς λόγο, κάτι που με εντυπωσίασε», είπε. «Είναι μια καλοσύνη που δεν τη βλέπεις παντού, ειδικά στον επαγγελματικό αθλητισμό. Είναι συγκινητικό και σε κάνει να νιώθεις ότι ανήκεις σε κάτι ξεχωριστό.»
Η οικογένειά του έχει προσαρμοστεί άψογα στη ζωή στην Ελλάδα, και ο ίδιος παραδέχθηκε πως η μετάβαση ήταν πιο ομαλή απ’ ό,τι περίμενε. «Η γυναίκα μου και τα παιδιά μου το λατρεύουν εδώ. Ο καιρός, οι άνθρωποι, το φαγητό — όλα είναι υπέροχα. Θέλαμε να υπογράψουμε μακροχρόνιο συμβόλαιο, και όλα έγιναν φυσικά. Νιώθουμε πολύ ευτυχισμένοι εδώ — θέλουμε να μείνουμε όσο περισσότερο γίνεται. Ο Ολυμπιακός και εγώ το θέλουμε και οι δύο.»
Ένας παίκτης με διεθνές μπασκετικό αποτύπωμα
Πριν έρθει στον Ολυμπιακό, η πορεία του Φουρνιέ είχε ήδη χαραχθεί με διεθνείς επιτυχίες. Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στη Γαλλία με την Poitiers Basket 86, και γρήγορα τράβηξε την προσοχή χάρη στο επιθετικό του ταλέντο και την αυτοπεποίθησή του. Η ανοδική του πορεία κορυφώθηκε το 2012, όταν επιλέχθηκε στο νούμερο 20 του NBA Draft από τους Denver Nuggets.
Στο ΝΒΑ, ο Φουρνιέ καθιερώθηκε ως αξιόπιστος σκόρερ και σταθερή απειλή από την περιφέρεια. Οι καλύτερες χρονιές του ήρθαν με τους Orlando Magic, όπου είχε διψήφιο μέσο όρο πόντων για πολλές σεζόν και συχνά επωμιζόταν το επιθετικό βάρος της ομάδας. Γνωστός για το υψηλό μπασκετικό του IQ και το εξαιρετικό σουτ, έγινε ένας από τους πιο σταθερούς Ευρωπαίους παίκτες του πρωταθλήματος στα τέλη της δεκαετίας του 2010.
Ωστόσο, η επιχειρηματική πλευρά του αθλήματος δεν τον άφησε ανεπηρέαστο. Μετακινήθηκε στους Boston Celtics και αργότερα στους New York Knicks, με τον ρόλο του να μεταβάλλεται ανάλογα με την ομάδα. Παρά τις δυσκολίες, παρέμεινε αφοσιωμένος στο άθλημα και στη συμμετοχή του με την Εθνική ομάδα της Γαλλίας.
Με τα χρώματα της «τρικολόρ», ο Φουρνιέ έζησε σπουδαίες στιγμές — υπήρξε βασικό μέλος της ομάδας που κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο το 2020 και στο EuroBasket του 2022. Γνωστός για το πάθος και την ένταση που βγάζει στο παρκέ, εξελίχθηκε σε ηγετική φυσιογνωμία δίπλα σε αστέρες όπως ο Ρούντι Γκομπέρ και ο Νάντο Ντε Κολό.
Αυτό το ίδιο πάθος είναι που πλέον καθορίζει και την παρουσία του στον Ολυμπιακό.
Ξαναβρίσκοντας τη χαρά και τη σύνδεση με το παιχνίδι
Μετά από χρόνια στο εξαντλητικό πρόγραμμα του ΝΒΑ — 82 παιχνίδια, ατελείωτα ταξίδια, ελάχιστος χρόνος για ανάσα — η επιστροφή του Φουρνιέ στην Ευρώπη του χάρισε κάτι ανεκτίμητο: τη σύνδεση.
«Στο ΝΒΑ, μερικές φορές όλα μοιάζουν με μια επιχείρηση,» είπε. «Παίζεις, ταξιδεύεις, αλλάζεις πόλεις. Εδώ είναι διαφορετικά. Νιώθεις τους ανθρώπους, την ενέργεια, την κοινότητα. Οι φίλαθλοι ξέρουν τα πάντα για την ομάδα — κάθε παίκτη, κάθε παιχνίδι, κάθε ιστορία. Είναι κάτι όμορφο.»
Για τον Φουρνιέ, το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας έχει γίνει σύμβολο αυτής της σύνδεσης. «Όταν μπαίνεις στο ΣΕΦ και ακούς 10.000 φιλάθλους να τραγουδούν, να κουνάνε σημαίες, να φωνάζουν ασταμάτητα — σου σηκώνεται η τρίχα,» είπε. «Νιώθεις πως είσαι μέρος ενός ζωντανού οργανισμού, κάτι που αναπνέει μαζί σου. Αυτό κάνει το ελληνικό μπάσκετ ξεχωριστό.»
Η ατμόσφαιρα στην Ελλάδα, όπως παραδέχτηκε, είναι διαφορετική από οτιδήποτε έζησε στο ΝΒΑ. Οι αντιπαλότητες είναι πιο έντονες, τα συναισθήματα πιο ακατέργαστα, και η σχέση παίκτη–φιλάθλου πιο προσωπική. «Το μπάσκετ εδώ δεν είναι απλώς ψυχαγωγία,» εξήγησε. «Είναι ταυτότητα. Είναι οικογένεια. Και αυτό με άγγιξε βαθιά.»
Νίκες, δάκρυα και μαθήματα
Παρά την ανανεωμένη αίσθηση ανήκειν, οι πρώτοι μήνες του Φουρνιέ στον Ολυμπιακό ήταν γεμάτοι συναισθηματικές κορυφώσεις. Το ταξίδι της ομάδας μέχρι τα ημιτελικά του Άμπου Ντάμπι ήταν έντονο, αλλά η ήττα τον πλήγωσε.
«Έκλαψα μετά τον ημιτελικό,» παραδέχθηκε. «Απλώς μισώ να χάνω. Δεν έχει σημασία αν είναι ΝΒΑ, Ευρωλίγκα ή φιλικό — δεν το αντέχω. Δίνω τα πάντα για να κερδίσω. Όταν χάνω, το νιώθω βαθιά. Είναι κομμάτι του ποιος είμαι.»
Τα συναισθήματά του φάνηκαν και στους τελικούς της Basket League, όταν μια χειρονομία του προς τους οπαδούς του Παναθηναϊκού προκάλεσε αντιδράσεις. Οι εκρηκτικές αντιπαλότητες του ελληνικού μπάσκετ είναι γνωστές, και ο Φουρνιέ το έζησε από πρώτο χέρι.
«Η ατμόσφαιρα εδώ είναι απίστευτα έντονη — δεν μοιάζει με τίποτα άλλο,» είπε. «Όταν παίζεις με τον Παναθηναϊκό, δεν είναι απλώς ένας αγώνας. Είναι ιστορία, συναίσθημα, περηφάνια. Παρασύρθηκα από τη στιγμή. Δεν είχα πρόθεση να προσβάλω κανέναν, αλλά τώρα καταλαβαίνω πόσο βαθιά βιώνουν οι φίλαθλοι αυτές τις στιγμές. Ήταν ένα μάθημα για μένα.»
Αυτή η ένταση, όπως λέει, τον βοήθησε να ωριμάσει τόσο ως αθλητή όσο και ως άνθρωπο. «Στην Ελλάδα νιώθεις τα πάντα πιο δυνατά — τις νίκες, τις ήττες, τον θόρυβο, τη σιωπή. Σε κάνει να ξαναεκτιμάς το παιχνίδι. Σου θυμίζει γιατί άρχισες να παίζεις εξ αρχής.»
Μια βετεράνικη ματιά και ηγεσία με το παράδειγμα
Ως ένας από τους πιο έμπειρους παίκτες του ρόστερ, ο Φουρνιέ έχει αναλάβει φυσικά ηγετικό ρόλο, ειδικά ανάμεσα στους νεότερους συμπαίκτες του. Η εμπειρία του από το ΝΒΑ και τη διεθνή σκηνή τού δίνει μια μοναδική οπτική για τις απαιτήσεις και την πνευματική αντοχή που χρειάζεται ένας αθλητής στο κορυφαίο επίπεδο.
«Προσπαθώ να ηγούμαι με το παράδειγμα,» εξήγησε. «Δεν μιλάω συνέχεια, αλλά όταν το κάνω, είναι γιατί πιστεύω πως πρέπει. Έχω δει πολλά — και καλά και άσχημα — οπότε προσπαθώ να βοηθώ τους συμπαίκτες μου να παραμένουν συγκεντρωμένοι, επαγγελματίες και να απολαμβάνουν τη διαδρομή.»
Οι προπονητές και οι συμπαίκτες του έχουν επαινέσει την προσαρμοστικότητά του, την επαγγελματική του στάση και τη σεμνότητά του — στοιχεία που τον βοήθησαν να ενσωματωθεί άψογα σε ένα σύστημα γνωστό για την πειθαρχία και την ομαδικότητά του. Παράλληλα, η παρουσία του έχει ενισχύσει τη δημιουργικότητα και τη σταθερότητα της ομάδας στις κρίσιμες στιγμές.
«Είναι ένας παίκτης που παίρνει ευθύνη,» είπε πρόσφατα ένας συμπαίκτης του. «Όταν το παιχνίδι κρίνεται, θέλει τη μπάλα στα χέρια του. Αυτή η αυτοπεποίθηση μεταδίδεται σε όλους.»
Κοιτάζοντας μπροστά — γράφοντας μια νέα κληρονομιά
Σε αυτό το στάδιο της καριέρας του, ο Φουρνιέ δεν κυνηγά αναγνώριση ή δόξα. Αντίθετα, εστιάζει στην κληρονομιά του — όχι μόνο σε αυτά που θα πετύχει, αλλά κυρίως στο πώς θα κάνει τους άλλους να αισθανθούν.
«Όταν είσαι νέος, σκέφτεσαι νούμερα, στατιστικά, συμβόλαια,» είπε. «Αλλά με τον καιρό συνειδητοποιείς ότι αυτό που μετράει είναι οι σχέσεις που χτίζεις και το αποτύπωμα που αφήνεις. Εδώ νιώθω ότι χτίζω κάτι αληθινό — με τον σύλλογο, τους φιλάθλους και τους συμπαίκτες μου.»
Όταν ρωτήθηκε ποια στιγμή θα ήθελε να σβήσει από την καριέρα του, απάντησε με ειλικρίνεια: «Μισώ να χάνω — θα έσβηνα τις ήττες,» είπε με έμφαση. «Δεν θέλω να κοιτάζω πίσω. Το παρελθόν πέρασε. Αλλά αν μπορούσα να αφαιρέσω τον πόνο αυτών των ηττών, θα το έκανα. Παρ’ όλα αυτά, σε διαμορφώνουν. Σε κάνουν αυτό που είσαι.»
Καθώς ο Ολυμπιακός συνεχίζει να διεκδικεί τίτλους στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, ο Φουρνιέ στέκεται ως σύμβολο αναγέννησης — ένας παίκτης που ξαναβρίσκει την καθαρή χαρά του παιχνιδιού και τη βαθιά ανθρώπινη σύνδεση που κάνει το μπάσκετ τόσο ξεχωριστό.
«Μερικές φορές βρίσκεις την αγάπη στα πιο απρόσμενα μέρη,» κατέληξε. «Αυτό συνέβη εδώ. Ήρθα στην Ελλάδα χωρίς να ξέρω τι να περιμένω, αλλά βρήκα κάτι πραγματικά ξεχωριστό. Δεν πρόκειται απλώς για μπάσκετ πια — είναι για το ότι νιώθω ζωντανός ξανά.»
Για τον Εβάν Φουρνιέ, ο Ολυμπιακός δεν είναι απλώς ακόμη ένας σταθμός στο εντυπωσιακό βιογραφικό του. Είναι ο τόπος όπου ξαναβρήκε τον εαυτό του — ως παίκτης, ως ηγέτης και ως άνθρωπος. Και καθώς το ταξίδι του με τα ερυθρόλευκα συνεχίζεται, ένα πράγμα είναι βέβαιο: η ιστορία του με τον Ολυμπιακό μόλις αρχίζει.
