Ο δύσκολος εντός έδρας ξεκίνημα του Ολυμπιακού: Μια ματιά στα μοτίβα πίσω από τις επιτυχίες των «ερυθρολεύκων» στο Final Four
Ο Ολυμπιακός Πειραιώς ξεκίνησε τις εντός έδρας υποχρεώσεις του στη EuroLeague 2024–25 με ένα όχι και τόσο ιδανικό ρεκόρ 1–2 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (ΣΕΦ), προκαλώντας συζητήσεις μεταξύ φιλάθλων και αναλυτών σχετικά με το αν αυτή η εικόνα αποτελεί κακό οιωνό ή απλώς ένα γνώριμο προοίμιο για μια ακόμη ισχυρή σεζόν.
Μετά τα πρώτα επτά παιχνίδια της νέας χρονιάς, οι περσινοί πρωταθλητές της κανονικής περιόδου μετρούν τέσσερις νίκες και τρεις ήττες συνολικά — όμως αυτό που ξεχωρίζει είναι η εντός έδρας εικόνα. Από τα τρία παιχνίδια που έδωσαν μπροστά στο φανατικό κοινό του Πειραιά, οι «ερυθρόλευκοι» πανηγύρισαν μόνο μία νίκη, απέναντι στη Dubai BC. Τα άλλα δύο ματς κατέληξαν σε απογοήτευση, καθώς τόσο η Anadolu Efes όσο και η AS Monaco έφυγαν από το ΣΕΦ με νίκες-δηλώσεις.
Στα χαρτιά, ένα ξεκίνημα με ρεκόρ 1–2 εντός έδρας μπορεί να φαίνεται ανησυχητικό για έναν σύλλογο που έχει χτίσει τη σύγχρονη φήμη του πάνω στη σταθερότητα και την κυριαρχία — ιδιαίτερα υπό τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Ωστόσο, η ιστορία δείχνει ότι ο Ολυμπιακός δεν είναι ξένος σε πρώιμες δυσκολίες στο ΣΕΦ — και σπάνια αυτές έχουν σταθεί εμπόδιο σε πορείες μέχρι το Final Four.
Για να μπει το πλαίσιο, το Eurohoops επανεξέτασε τις επιδόσεις της ομάδας στις τελευταίες τέσσερις σεζόν — μια περίοδο που συμπίπτει με τις τέσσερις συνεχόμενες παρουσίες της στο Final Four. Τα ιστορικά δεδομένα σκιαγραφούν μια πιο σύνθετη εικόνα, αποδεικνύοντας ότι ένα «στραβό» ξεκίνημα στο ΣΕΦ δεν προμηνύει απαραίτητα μια αποτυχημένη χρονιά.
2021–22: Η αναγέννηση του «κάστρου»
Η σεζόν 2021–22 σηματοδότησε την επιστροφή του Ολυμπιακού στην ελίτ μετά από αρκετά χρόνια ανασυγκρότησης. Εκείνη τη χρονιά, η EuroLeague υπέστη σημαντικές αλλαγές λόγω του αποκλεισμού των ρωσικών ομάδων στα μέσα της περιόδου, με αποτέλεσμα ένα συντομότερο πρόγραμμα. Ο Ολυμπιακός έδωσε 14 εντός έδρας αγώνες αντί για τους συνήθεις 17 — και τι σεζόν ήταν αυτή.
Οι «ερυθρόλευκοι» μετέτρεψαν το ΣΕΦ σε πραγματικό φρούριο, ολοκληρώνοντας την κανονική περίοδο με ένα εντυπωσιακό 13–1. Η μοναδική ήττα στο Φάληρο ήρθε στο 10ο ματς, απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα.
Με ηγέτες τους Κώστα Σλούκα, Σάσα Βεζένκοφ και μια ανερχόμενη ομάδα που ενσάρκωσε άψογα τη φιλοσοφία του Μπαρτζώκα — πειθαρχία, άμυνα και ομαδικότητα — ο Ολυμπιακός βασίστηκε στην εντός έδρας υπεροχή του για να «εκτοξευθεί». Τερμάτισε δεύτερος στη βαθμολογία, εξασφαλίζοντας πλεονέκτημα έδρας στα playoffs και, τελικά, την πρόκριση στο Final Four του Βελιγραδίου.
Ήταν η χρονιά που ο Ολυμπιακός ξαναβρήκε την ταυτότητά του ως σταθερός διεκδικητής τίτλων — και το ΣΕΦ επανήλθε στη θέση του ως μία από τις πιο «καυτές» έδρες της Ευρώπης.
2022–23: Το αποκορύφωμα του «Μπαρτζώκας-μπάσκετ»
Η επόμενη χρονιά, 2022–23, θεωρείται από πολλούς ως η καλύτερη εποχή του μπάσκετ Μπαρτζώκα — και ίσως μία από τις πιο απολαυστικές σεζόν στην ιστορία της EuroLeague. Η ομάδα του παρουσίασε ένα ρέον, δημιουργικό μπάσκετ, με ταχύτητα, συνεργασίες και αυτοθυσία, γεννώντας τον όρο «Bartzokas-Ball» ανάμεσα σε φίλους και ειδικούς.
Ο Ολυμπιακός έφτασε στον τελικό του Κάουνας, όπου ηττήθηκε δραματικά από τη Ρεάλ Μαδρίτης με το buzzer beater του Σέρχιο Γιουλ.
Ωστόσο, και εκείνη η πορεία ξεκίνησε με… αμφιβολίες. Παρόμοια με τη φετινή σεζόν, οι Πειραιώτες άρχισαν τα εντός έδρας παιχνίδια τους με ρεκόρ 1–2, χάνοντας από τη Μονακό και τη Βαλένθια. Μία επιπλέον ήττα από τον Ερυθρό Αστέρα έριξε το συνολικό ρεκόρ τους στο 5–3.
Από εκεί και πέρα, όμως, ο Ολυμπιακός πάτησε «γκάζι». Μόλις η χημεία βρήκε ρυθμό, ακολούθησε ένα εντυπωσιακό σερί εννέα συνεχόμενων νικών στο ΣΕΦ. Η κανονική περίοδος ολοκληρώθηκε με 14–3 εντός έδρας — το καλύτερο ρεκόρ στη διοργάνωση.
Η κυριαρχία αυτή τους χάρισε την πρώτη θέση στη βαθμολογία και απέδειξε ότι η ισορροπία, η ωριμότητα και η πειθαρχία του συστήματος Μπαρτζώκα έφτασαν στο απόγειό τους.
2023–24: Αναδόμηση μετά τις απώλειες
Το καλοκαίρι του 2023 έφερε σημαντικές αλλαγές στο ρόστερ και δοκίμασε τα θεμέλια της ομάδας. Ο Ολυμπιακός αποχαιρέτησε τον MVP της EuroLeague, Σάσα Βεζένκοφ, που μετακόμισε στο NBA, και τον ηγέτη Κώστα Σλούκα.
Πολλοί αναρωτήθηκαν αν η ομάδα θα μπορούσε να διατηρήσει το υψηλό επίπεδο χωρίς τους δύο βασικούς της πυλώνες.
Όπως ήταν φυσικό, το ξεκίνημα ήταν ασταθές. Οι Πειραιώτες έχασαν στην πρεμιέρα του ΣΕΦ από την Μπαρτσελόνα και στη συνέχεια από τη Μπασκόνια. Με ρεκόρ 2–2 εντός έδρας, το κάποτε απόρθητο φρούριο έδειχνε ευάλωτο.
Όμως, η φιλοσοφία του Μπαρτζώκα —συλλογικότητα, προσαρμοστικότητα και πίστη στο πλάνο— άρχισε να αποδίδει. Οι νέοι παίκτες εντάχθηκαν ομαλά, το σύνολο σταθεροποιήθηκε και στο τέλος της κανονικής περιόδου ο Ολυμπιακός είχε ρεκόρ 13–4 εντός έδρας.
Αυτό του επέτρεψε να τερματίσει πέμπτος στη βαθμολογία και να προκριθεί στα playoffs χωρίς πλεονέκτημα έδρας. Εκεί, απέκλεισε την Μπαρτσελόνα, εξασφαλίζοντας μια ακόμη πρόκριση στο Final Four του Βερολίνου.
Η σεζόν αυτή υπενθύμισε πως, ακόμη και χωρίς τα μεγάλα αστέρια, ο Ολυμπιακός διαθέτει ισχυρές βάσεις: κουλτούρα, πειθαρχία και προπονητική σταθερότητα.
2024–25: Ένα γνώριμο μοτίβο επαναλαμβάνεται
Καθώς η νέα σεζόν εξελίσσεται, το σενάριο μοιάζει γνώριμο. Ο Ολυμπιακός βρίσκεται ξανά αντιμέτωπος με ερωτήματα ύστερα από ένα ασταθές ξεκίνημα στο ΣΕΦ. Το 1–2 θυμίζει έντονα το ξεκίνημα του 2022–23 — χρονιά που έληξε με παρουσία στον τελικό.
Και οι ομοιότητες δεν σταματούν εκεί. Οι φετινές εμφανίσεις δείχνουν στιγμές λάμψης αλλά και ασυνέπειας — κάτι φυσιολογικό για τα πρώτα στάδια της σεζόν.
Ωστόσο, η ευρύτερη ιστορική εικόνα καθησυχάζει. Ο Ολυμπιακός έχει αποδείξει πολλές φορές ότι ξέρει να ανακάμπτει, ειδικά εντός έδρας, και να μετατρέπει τις αρχικές δυσκολίες σε μομέντουμ για την τελική ευθεία.
Πέρυσι, για παράδειγμα, ξεκίνησε με 6–0 εντός έδρας πριν η Paris Basketball γίνει η πρώτη ομάδα που νίκησε στο ΣΕΦ. Το ρεκόρ έφτασε στο 11–2 και έκλεισε στο 13–4. Παρότι οι τέσσερις ήττες φαίνονται πολλές, ο Ολυμπιακός είχε ήδη εξασφαλίσει την πρώτη θέση και τα αποτελέσματα δεν επηρέασαν την τελική κατάταξη.
Η συνέπεια στο μοτίβο είναι εντυπωσιακή: ακόμα κι αν ξεκινά αργά ή «στραβώνει» κάποιες φορές στο ΣΕΦ, σχεδόν πάντα τερματίζει δυνατά και μετατρέπει την έδρα του σε εφαλτήριο επιτυχιών.
Μια γενικότερη τάση: Η εντός έδρας φόρμα δεν λέει όλη την αλήθεια
Αναλύοντας τα τελευταία τέσσερα χρόνια, διαπιστώνεται ένα σαφές μοτίβο — η επιτυχία του Ολυμπιακού δεν εξαρτάται από το πώς ξεκινά, αλλά από το πώς προσαρμόζεται.
Οι πρώιμες εντός έδρας επιδόσεις έχουν διακυμάνσεις: από το 13–1 του 2021–22 μέχρι τα 1–2 των 2022–23 και 2024–25. Όμως το αποτέλεσμα παραμένει ίδιο — πρόκριση στο Final Four.
Το ΣΕΦ εξακολουθεί να είναι μία από τις πιο δύσκολες έδρες στην Ευρώπη, ακόμα κι όταν οι πρώτες αγωνιστικές δεν το δείχνουν. Το πάθος του κόσμου, η πειθαρχία και η ένταση της ομάδας φτάνουν στο αποκορύφωμα προς το τέλος της σεζόν — εκεί όπου κρίνονται όλα.
Επιπλέον, το προπονητικό στυλ του Μπαρτζώκα βασίζεται στη σταδιακή εξέλιξη, όχι στην εκρηκτική εκκίνηση. Ο Ολυμπιακός «χτίζει» συστήματα, ροτέισον και ρόλους με την πάροδο του χρόνου. Η άμυνα και ο συγχρονισμός στην επίθεση φτάνουν στο απόλυτο επίπεδο την άνοιξη, λίγο πριν τα playoffs.
Κοιτώντας μπροστά: Μαθήματα από το παρελθόν
Τι σημαίνει, λοιπόν, το φετινό 1–2 στο ΣΕΦ; Αν η ιστορία διδάσκει κάτι, είναι ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.
Τα στοιχεία των τελευταίων τεσσάρων ετών δείχνουν ότι οι πρώιμες δυσκολίες συχνά προηγούνται των μεγάλων επιτυχιών. Είτε πρόκειται για την άνοδο στην κορυφή το 2022–23 είτε για τον περσινό θρίαμβο επί της Μπαρτσελόνα στα playoffs, ο Ολυμπιακός έχει αποδείξει ότι ξέρει να μετατρέπει την πίεση σε ώθηση.
Το κλειδί είναι πάντα η άμυνα και η εκτέλεση υπό πίεση. Οι ομάδες του Μπαρτζώκα δεν πανικοβάλλονται· προσαρμόζονται και αντιδρούν.
Με παίκτες όπως ο Θομάς Γουόκαπ, ο Άλεκ Πίτερς, ο Ισάια Κάναν και ο Μουσταφά Φαλ να αποτελούν τη ραχοκοκαλιά — και με τα νέα πρόσωπα να εντάσσονται σταδιακά — ο Ολυμπιακός δείχνει έτοιμος να ξαναβρεί τον ρυθμό του.
Αν τα τελευταία χρόνια μας δίδαξαν κάτι, είναι πως η πορεία του Ολυμπιακού δεν κρίνεται από το πώς ξεκινά στο σπίτι του, αλλά από το πώς τελειώνει στις μεγάλες σκηνές του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Συμπέρασμα
Η ιστορία των εντός έδρας εμφανίσεων του Ολυμπιακού στις τελευταίες τέσσερις σεζόν της EuroLeague προσφέρει ένα σημαντικό μάθημα: ένα ξεκίνημα 1–2 στο ΣΕΦ μπορεί να προκαλέσει ανησυχία, αλλά συνήθως αποτελεί μέρος ενός γνωστού μοτίβου επιτυχίας.
Αυτές οι στιγμές αστάθειας λειτουργούν ως κίνητρο βελτίωσης, υπενθυμίζοντας ότι η τελειότητα χτίζεται βήμα-βήμα μέσα σε μια απαιτητική σεζόν.
Καθώς ο Ολυμπιακός στοχεύει σε πέμπτη συνεχόμενη παρουσία στο Final Four, η πρόσφατη ιστορία του υποδεικνύει πως η υπομονή — και όχι ο πανικός — είναι η σωστή αντίδραση.
Το ΣΕΦ έχει δει πολλές αργές εκκινήσεις στο παρελθόν — αλλά, σχεδόν πάντα, έχει δει και θριαμβευτικά φινάλε.
