Με έναν αιώνα ποδοσφαιρικής υπεροχής πίσω τους, ο Ολυμπιακός γιορτάζει τα 100 χρόνια του το 2025 με μια φανέλα τόσο ιστορική και πλούσια όσο ο ίδιος ο σύλλογος. Σχεδιασμένο από την Adidas, το κιτ περιορισμένης έκδοσης εκατονταετηρίδας είναι ένας φόρος τιμής στην παράδοση, το πάθος και τη διαρκή κληρονομιά—ένας εντυπωσιακός συνδυασμός ιστορίας και κομψότητας.
Ο ύμνος μιας κληρονομιάς
Σαν να δίνει τον τόνο για αυτό το μεγαλειώδες αφιέρωμα, ο αδιαμφισβήτητος ήχος της φωνής του Βαγγέλη Περπινιάδη — σε συνδυασμό με τη Ρία Νόρμα — τρίζει στο βινύλιο, τραγουδώντας την εμβληματική φράση: «Μόνο εσύ φοράς μια φανέλα που είναι ένδοξη…» Αυτός ο ύμνος, συνδεδεμένος εδώ και πολύ καιρό με τη χρυσή εποχή της ομάδας, η γενιά του Marton Buneskov. Δεν είναι απλώς ένα τραγούδι. είναι ένα κομμάτι της λαογραφίας του Ολυμπιακού.
Τα αποκαλυπτήρια – Μάρτιος 2025
Η φανέλα της εκατονταετηρίδας εισάγει δέκα μοναδικές ρίγες – η καθεμία αντιπροσωπεύει μια δεκαετία ύπαρξης του συλλόγου. Κάθε λωρίδα έχει μια ξεχωριστή ύφανση, με το έτος ίδρυσης του Ολυμπιακού να σημειώνεται διακριτικά από κάτω. Οι λεπτομέρειες επεκτείνονται στον γιακά και τα μανίκια, που θυμίζουν vintage κιτ με φινιρίσματα με κουμπιά και ένα νεύμα για αξέχαστους θριάμβους. Οι χρυσές πινελιές, το αναμνηστικό σήμα της εκατονταετηρίδας και το ρετρό λογότυπο της Adidas Trefoil —που προσφέρονται αυτή τη σεζόν μόνο στα ελίτ κλαμπ της Ευρώπης— αναδεικνύουν το σχέδιο. Ο Ολυμπιακός βρίσκεται πλέον ανάμεσα σε θρύλους όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπάγερν Μονάχου, η Άρσεναλ, η Γιουβέντους και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε αυτό το αποκλειστικό σχήμα.
Αλλά για τους θαυμαστές, δεν πρόκειται για κύρος. Πρόκειται για ταυτότητα. Πάντα αφορούσε τον Ολυμπιακό.
Περισσότερα από απλά χρώματα
Οι κόκκινες και άσπρες ρίγες δεν είναι απλώς μια οπτική υπογραφή. είναι ένα σύμβολο όλων όσων αντιπροσωπεύει ο σύλλογος – σκληρότητα, τιμή και ακλόνητη πίστη. Η φανέλα δεν αντικατοπτρίζει απλώς την ιστορία του Ολυμπιακού – τη φοράει.
Εμπνευσμένο από έναν Δάσκαλο
Η προέλευση των εμβληματικών χρωμάτων της ομάδας εντοπίζεται στον πρωτοπόρο του συλλόγου Γιάννη Ανδριανόπουλο —γνωστό στοργικά ως «ο Δάσκαλος». Κάποιοι λένε ότι το κόκκινο προέρχεται από το έμβλημα του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, όπου σπούδασε. Άλλοι πιστεύουν ότι ήταν η Άρσεναλ που τον ενέπνευσε στα φοιτητικά του χρόνια, όταν ο σύλλογος του Λονδίνου φόρεσε κόκκινες φανέλες με λευκό σορτς (πριν τα λευκά μανίκια γίνουν στάνταρ υπό τον Χέρμπερτ Τσάπμαν). Ανεξάρτητα από την εκδοχή που πιστεύετε, ήταν ο Ανδριανόπουλος που πιθανότατα εισήγαγε τις ρίγες της υπογραφής, πιθανώς επηρεασμένος από τις στολές της Πειραιώς Ένωσης – ενός από τους προκατόχους συλλόγους του Ολυμπιακού.
Το πρώτο κιτ
Η εναρκτήρια φανέλα του Ολυμπιακού ήταν μακρυμάνικη, με βαθύ λαιμό V δεμένο με κορδόνι, ριγέ μανίκια και γιακά και μια παλέτα με επτά ρίγες—τέσσερις κόκκινες και τρεις λευκές. Στην αρχή δεν είχε κορυφογραμμή, αλλά έθεσε τα θεμέλια ενός σχεδίου που θα εξελισσόταν σταδιακά. Το 1929, προστέθηκε ένας λευκός γιακάς και η πρώτη σημαντική ενημέρωση ήρθε τη σεζόν 1946–47: ο γιακάς έπεσε, η λαιμόκοψη στρογγυλεμένη και κυκλοφόρησαν τα κοντά μανίκια.
Προσαρμογή με το χρόνο
Στη δεκαετία του 1950, ένα μικρό κόκκινο γιακά έκανε μια σύντομη εμφάνιση – τη μοναδική φορά που χρησιμοποιήθηκε κόκκινο για αυτό το χαρακτηριστικό. Από το 1950 έως το 1953, συνέβη μια άλλη σημαντική εξέλιξη: η εισαγωγή του εμβληματικού πλέον εμβλήματος του συλλόγου. Η νεολαία με δάφνη εμφανιζόταν εμφανώς στο κέντρο του στήθους, πλαισιωμένη σε μια οριζόντια ταινία – μια εμφάνιση που θυμάται από τα κιτ που φορούσαν θρύλοι όπως ο Ανδρέας Μουράτης.
Η δεκαετία του 1960 είδε μια επιστροφή στην πιο κλασική αισθητική: μοτίβα με επτά ρίγες, καθαρούς λαιμούς V σε κόκκινο ή λευκό και περιστασιακές επανεμφανίσεις του γιακά. Μια μοντέρνα πινελιά ήρθε μεταξύ 1963 και 1965, με μια τολμηρή φανέλα με μόλις δύο χοντρές κόκκινες ρίγες που πλαισιώνουν μια κεντρική λευκή, στην κορυφή με ένα εμφανές κόκκινο “V” – ένα σχέδιο που προεπισκόπηση της εμφάνισης του κιτ 1999-2000.
